Küçük ilham perisi kalemime konduğunda..

Bazen birileri bizi ilhamlandıra biliyor. Öylesine, nedensiz. Şiir yazarsın sen de onun derdini hafifletmek için. 

Aşk için üzülmeğe deymez. Aşkla yaşarız çünki. Nefesimiz bile aşk parçası :)

                      Adını Yine mi Aşk Koysak?

Aşk seni sevmeğen değil.
Seni hayata bağlayan,
Farkında bile olmadığın -          ayrı bir hayattır.
Aşk bir kişiye bağlı değil.
Seni, beni, diğerlerini ayakta tutan             
                              bir değerdir.
Aşk- geceler seni izleyen 
                               küçücük bir melektir.

Aşk- hayata bağlar bizleri-  
                              sormadan gelir. 
Kucağına oturur...Ağlatır  bazen, güldürür
Elinde tutar, oyalar, oynatır.. zaman -zaman.   
Sonra bir anda, köşeye atar.

Aşk -acı çekmek değil.
Acı çektirenin AŞK`a doyumsuzluğu
İlgiye susuzluğu, kendi umutsuzluğu...
Senin aşkını çalıp, mutlu olmayı dener.
Ama.. Mutluluk vermez
Çok uzun sürmez.

Bir kişilik olan- Aşk mıdır ki?
İçimizdeki aşk ihtiyacı- doğamızın bir parçası..
Yanımızda olmasa da, içimizde bulunur.
Paylaştıkça çoğalır, çoğaldıkca, yayılır.

Belki yine de sorgularsın..         
Derinindeki aşk kırıntılarını.
`Atlatırım ya.. ` dersin kendine.
Sorguladıkca batarsın..
Battıkca da tutunursun kırıklardan..
"Zordur ya.. kırıklara sarılarak yürümek
Ama boğularak ölmekten daha iyidir" dersin kendine.

Aşk-insanın içine sığmayacak kadar özgür!
Sevdikce çoğalacak... 
                sonsuz.. gurursuz.. hiç unutulamayacak...